ความรักของฉันทุกสิ่งทุกอย่างคือของฉัน(?)(Harem)(yaoi)

ฉันที่ถูกทอดทิ้ง... 

 ฉันที่ต้องการครอบครัวที่อบอุ่น... 

 ฉันที่ต้องการเพื่อนที่แสนดี.... 

 ฉันที่ต้องคนรัก... 

 และฉันที่ไม่เหลืออะไร... 

ทุกคนต่างกลัวความตาย เพาะความตายนั้นพรากทุกอย่างไปจากเรา ใช่ความตายมันน่ากลัว แต่สำหรับฉัน การมีชีวิตต่างหากที่น่ากลัว เพาะฉันไม่เหลืออะไรอีกแล้ว และไม่มีความหวังที่จะมีชีวิตอยู่อีกต่อไปแล้ว... 

"เจ้ามนุษย์ที่โง่เขลา เจ้าเบื่อหรือไม่กับชีวิตที่ไม่เหมือนชีวิต ชีวิตที่ไม่เหลืออะไรเลยสักสิ่ง ชีวิตที่ว่างเปล่าของเจ้านะเบื่อหรือไม่?" 

ใช่ฉันเบื่อเหลือเกิน...ชีวิตคืออะไรหรือ? แล้วทำไมถึงเรียกว่าชีวิต ฉันเบื่อได้โปรดทำให้ฉันหลุดพ้นจากสิ่งเหล่านี้ด้วยเถอะพระเจ้า...ได้แต่เรียกร้องหาพระเจ้าทั้งๆที่ไม่รู้ว่ามีจริงหรือไม่ แล้วเสียงที่กระซิบถามเป็นใคร? อา..จะเป็นใครก็ช่างแค่ช่วยทำให้ฉันหลุดพ้นจากชีวิตที่แสนเน่าเฟะนี่ได้ก็พอ 

"เราจะตอบรับคำร้องขอของเจ้าเดียวนี้..."

 สวัสดีค่าาาาา นิยายเรื่องนี้เป็นเรื่องแรกของไรท์ผิดพลาดยังไงก็ขอโทษด้วยนะค่ะ สุดท้ายนี้ก็ขอฝากนิยายเรื่องนี้ไว้ในอ้อมอกของรีดทุกคนด้วย เม้นติชมกันได้นะค่ะ ขอบคุณค่าาาา